woensdag 21 oktober 2015

Even uit de bocht, maar toch ook een beetje lopen!

Mijn neefje, mijn oogappel!

Net 7 geworden en speelt sinds vorig jaar basketbal. Enfin, vorig jaar werd er niet echt veel gespeeld vermits de trainer er meer niet dan wel was. Nu is er verandering in gekomen. Nieuw seizoen, nieuwe trainer, dus er wordt gebasket. 

Helemaal in basket outfit, die hij van zijn moetie en brompie kreeg, trekt hij naar de training. Zo fier als een gieter! Met een stuk of 12 zijn ze, meisjes en jongens. Sommigen wat onwennig, sommigen wat uitbundiger. Sommigen helemaal in outfit, tot en met hun naam op het shirt, anderen in training of korte broek. Jensen staat er wat onwennig bij. Hij is dit jaar wat later beginnen basketten daar mama en papa nog niet wisten dat er een nieuwe trainer werd aangetrokken. 
Basket training Jensen (geel-blauwe outfit 24)

Ik ga mee met de camera in de aanslag, want ook ik ben zo fier als een gieter! 

Als opwarming wordt er gedribbeld en dan begint de training. Als eerste oefening moeten ze proberen de bal in de ring te werpen. Elk op zijn beurt wat voor hen soms moeilijk is. De andere kinderen moeten voorspellen of diegene die aan de beurt is zal scoren of niet. De teamleden die zeggen dat hij/zij zal scoren moeten rechts van de speler gaan staan. Diegenen die denken dat hij /zij niet zal scoren, gaan naar links. De teamleden die niet juist gegokt hebben moeten zo snel mogelijk naar de overkant van het plein lopen en terug. Dit geldt ook voor diegene die aan de beurt was en niet scoorde. 

Telkens men scoort is de ploeg die juist gokte zeer uitbundig (yeah...., wij winnen! Groot applaus aan henzelf want geef nu toe, dit doet hen toch niemand na). Dit spel gaat door tot iedereen een drietal keer aan de beurt is geweest. 

Bij de volgende oefening worden ze in twee groepen gedeeld. Het ene team moet aan de ene kant van de zaal op hun buik gaan liggen, het andere team aan de andere kant (in de breedte van de zaal). 



Elk teamlid krijgt een nummer, van 1 tot 6. Wordt hun nummer door de trainer afgeroepen dan moet men zo snel als mogelijk rechtstaan en de bal, die in het midden ligt proberen te pakken. Niet zomaar met de bal weglopen,  neen dribbelen naar de ring en proberen scoren. De tegenstander mag hem uiteraard proberen af te nemen. 

Jensen is bijna altijd eerst bij de bal (blink, blink...) dribbelen gaat goed en scoren lukt af en toe (zwaait dan eens uitbundig richting bank). Lukt het niet, dan vindt hij dat blijkbaar niet zo erg (oef). Dit gaat zo een tijdje door. 

Ik zeg hem hoe geweldig hij wel aan het spelen is. Dit heb ik hem natuurlijk al op zijn minst drie keer eerder gezegd! Het is sterker dan mezelf!!! 

Na een pauze van ongeveer een kleine 10 minuten, gaat de training verder. 
Er worden allemaal kegeltjes neergezet; waar ze al dribbelend moeten slalommen richting ring om er dan proberen in te mikken. Leuk om de hummeltjes, die zo snel groot worden, hun uiterste best te zien doen. Jensen werpt naar het doel, deze keer zonder succes en huppelt weer naar het einde van de rij. Daar wacht (zit) hij geduldig tot het weer aan zijn beurt is. Zo spelen ze nog een tijdje door. 


Hun tijd zit er op en Jensen komt naar ons toegelopen. Hij vond het heel leuk, maar er is een maar... De trainer kent iedereen zijn naam en de zijne niet. Dat vindt hij helemaal niet leuk. Ik zeg hem dat we dan best eens naar de trainer gaan om zijn naam te zeggen. Jamaar, zegt Jensen, ik heb hem mijn naam al gezegd en hij vergeet dit steeds weer. Terwijl we naar buiten gaan lopen we de trainer tegen het lijf en deze vraagt hoe Jensen de training vond. Het naam probleem komt aan bod. De trainer erkent dat hij Jensen zijn naam steeds vergeet en dat dit komt omdat zijn naam zo zeldzaam is. Ik vertel hem dar er een formule één rijder is met de naam Jensen, Eigenlijk "Jenson" Button. Deze is blijkbaar bekend bij de trainer en verzekert Jensen dat hij zijn naam nooit meer zal vergeten. 

Een weekje later vraag ik of de trainer zijn naam nog wist? Ja hoor! Deze week was het op de training van: diegenen die in Jensen zijn ploeg zitten... Jensen zijn ploeg is gewonnen, de ploeg van Jensen....  En Jensen, die was de gelukkigste jongen op de training die dag!!

4 opmerkingen:

  1. Waar het hart van vol is, loopt de mond van over.
    De toekomst is aan de jeugd!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk geschreven, je voelt direct mee met die gastjes!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. goede tekst en leuke foto's. mooi mooi!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel!!
      Maar wie is die misterieuze vrouw of man die per ongeluk onder mijn naam dit leuke berichtje postte? :-)

      Verwijderen